MERET
Seksenli yýllarda oldu tanýþmamýz,
Þimdi kopamadýðým bu meretle.
Önceleri bir lezzetti damaðýmda,
Gecelerimin acýmtýrak ortaðý,
Arkadaþ ve dost meclislerimizin,
Vazgeçilmez ortagý.
Arasýra alsakta yanýmýza,
O hep kýrk yýllýk dost gibi girdi aramýza.
O bizde ne bulurdu bilinmezde,
Biz onda çok þey bulurduk.
Dedim ya adý meretti,
Çeþit çeþit,renk renk,
Cam þiþelere,kutulara girerdi.
Kimse anlamazdý,
Onun gibi derdimden,
Ama hiç tutmadý ellerimden,
Yalnýz onunlayken unuturdum dertlerimi,
Oda kanýma karýþtýðý anda.
Sanýrdým sonrasý hep mutluluk,
Ama ayýnca kafam,
Terk edince damarlarýmý o,
Anlardýmki,bende kalmýþ hep yokluk.
Seksenli yýllarda tanýþtým bu meretle,
O gün bu gündür seviþiriz.
Ben sünger gibi çekerim onu,
O zaten bilir gideceði yolu.
Aslýnda iyiki tanýþmýþýzda onunla,
Yoksa nasýl çekilirdi,
Bu kahpe dünyanýn yolu...
MELÝH-26-06-2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.