Biramý içiyorum mezesiz, çerezsiz
ben ki midesiz...
Asýlan bir kez ölür,
Ben bu aþka her gün ölüyorum.
Ölümün verdiði acý deðil sýkýntým,
Yürek burkan bir haykýrýþ duyup,
Bilincini yitirmiþ, feryat eder
yüreðim,
Yolunu kaybetmiþ bir karýnca gibi...
Daireler çiziyorum kendi etrafýmda,
Ama asla keþke demiyorum.
Yalnýzlýðýn acý tadý,
Düþlerimi süsleyen sen ile,
tatlanýyor...
Belki de yaþadýðým,
En tatlý ölümdür, haykýrýþlarým...
Efe Ulaþ