Ne
Hara Dönüştü
HARA DÖNÜÞTÜ
Sevgi diye ektiðimiz tohumlar
Hormonlandý nefretlere dönüþtü.
Cennet olan þu güzelim dünyamýz
Cehennem ateþi nara dönüþtü.
Kimseler kimsenin halinden bilmez
Eþ, dost bir birine gidipte gelmez.
Aðlayanýn gözyaþýný silemez,
Ýnsanlar kalpsiz bir Taþa dönüþtü.
Söze gelince tutulmaz dili,
Yardým isteyene uzanmaz eli.
Doðru söyleyene diyorlar deli,
Yalanlar büyüdü göle dönüþtü.
Ýnsanlýk yara aldý, ciðer kanýyor,
Bu devran böyle sürüp gider sanýyor.
Ateþ düþtüðü yerde yanýyor,
Sönmüyor alevler hara dönüþtü.
Hayatlara nice yýllarý ekledik,
Yýllara hayatý ekleyemedik.
Her þey gelir geçer diye bekledik.
Bir günümüz bin yýla dönüþtü…
Nevin Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.