Bu þehir o þehir deðil artýk Yaðmur düþtü bir kez Seninle sýcaktý hava Dalgalarýn neþesi martýlarýn sesinde bulurdu kendini Rüzgâr okþardý tenlerimizi Biz gülümserdik Papatyalar da gülümserdi Bir türlü ilkbaharý geçemezdi mevsimler Somurtkan günler doldurdu yýlý Biliyorum Yaðmur düþtü bir kez Bu þehir o þehir deðil artýk.
Yalnýz dolaþýyorum artýk sokaklarda Ayak seslerinin yankýsýný arýyorum Bir umut diyorum hiç deðilse bana yadigâr kalsýn Her oturduðum masada gözlerini arýyorum Boþ bir sandalye duruyor karþýmda Aðlamýyorum Biliyorum Yaðmur düþtü bir kez Bu þehir o þehir deðil artýk.
Islak bir tablo gördüm geçen Aðlarken bile gülümseyen gözlerin geldi aklýma Nasýlda yakýþýrdý gülümsemek Her bakýþta seni görürdüm yanýmdayken Baktýklarým yabancýlaþtý Biliyorum Yaðmur düþtü bir kez Bu þehir o þehir deðil artýk O þehir deðil…
Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.