Canýný aldýðýn çocuk koþardý, Bilmezdi ki her yer mayýn tarlasý, Ufacýktý yüzü, Onun için biranda karardý gökyüzü, Onca çocuðun hatýrasý, hiç mi için yanmadý.
Sen kendinle savaþtasýn kalbin dolmuþ cephane, Ne söylesek de boþ çocuk vuran o katile.
Kan bürümüþ gözündeki deriyi soy, Görmüyor musun ? Acýmadan aldýklarýn daha çok toy…. Yüreðine elini koy ! Yaþamýn yaprak gibi dalýnda kuruyor…
FATMA ERBAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
fatma erbaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.