ey sevdigim, tarifsiz korkularýn karanlýgýna kafa tutarým ama býlýyormusun geceler uzun ve varmak bý yana yaný býlmedýgým býr yere þimdi binlerce adým attým suskun ve oylece buruk
þehirler vardýr ýþýl ýþýl, þehirler fantazya ya ben ya benim þehirim...
varsýn suskunlugun cývýltýlarý köþebaþlarýna ama bilirim o köþeyi döndüN mü karanlýklar biçer yani anlayacagin çoçuk misali korkulur ve anlýyacan seni sevmek o an ve binlerce an binlerce evren yani bildigin ne varsa içimi büyütür karanlýklar mabedinde VE arnavut mabedinin hýçkýrýklý kaldýrýmlarý avuc avuc dua. bak bu yol uzuyor uzunan býr umut yani sen ve sen gidiyorsun sen gidiyorsun, ben kalýyorum dönüyorum arkama bakýyorum gölgesizler türemiþ usumun tadýnda sen gidiyorsun ya aklýmýn tadýnda acý
þehir tütüyor þehir korkuyor þehir dinliyor bu þehir alafranga bakma böyle durduguna bu þehir bý gemýdýr karadenizin yüzünde ve sen bir titanic in hüznünde
artýk kavuþmak ilmindeyim topyekun biliyorum sen ordasýn ordaydýn....
Sosyal Medyada Paylaşın:
geceyuruyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.