Desem ki
Yokluðundan dem vurdukça saatler
Þerha þerha yarýlýyor, kýzýllaþan gök kubbe
Korkarým birazdan yere inecek dabbe
Kükrüyor deniz
Tekme tokat giriyor, gariban iskeleye
O kadar aðýrým ki kendime
Üstelik
Eli kanlý bir cani gibi
Tüm hacmiyle enseme çöküyor bu viran þehir
Yosunlar yapýþýyor ayaklarýma
Koþamýyorum
Desem ki
Hasretinden dem vurdukça takvimler
Perde perde çoðalýyor, ýssýzlýk ciðerimde
Sen Zümrüt-ü Anka, yüreðim Kaf daðýnýn dibinde
El sallýyor vuslat
Allak bullak ediyor divane benliðimi
Öyle yabancýyým ki bu ahvalime
Üstelik
Seri bir katil gibi
Sabrýmýn yokuþlarýnda, cinayetler iþliyor bu kahpe gurbet
Tahammülü eksiliyor diz(e) lerimin
Aþamýyorum
Desem ki
Sýladan dem vurdukça zamanlar
Milim milim azalýyor, bu diyar gözlerimde
Düþlediðim hürriyet, iki vicdan sesinde
Saçlarýn gülle
Darmadaðýn d/üþüyor, öksüz ellerime
O kadar darým ki, kocaman yüreðime
Üstelik
Gözü dönmüþ bir eþkýya gibi
Yaðmalýyor düþlerimi, genzimde kalan o tarifsiz kokun
Notalarý kayboluyor bestelerimin
Tutamýyorum
Desem ki
Firaktan dem vurdukça yelkovan
Uðrun uðrun sancýyor, kasýklarýndan gece
Belli ki dolunaydan mütevelli, akþamlara gebe
Aðlamaklý bulut
Bu defa sularý ýslatýyor umut
Öyle azaldým ki, aþiyan belleðime
Üstelik
Azýlý bir cellât gibi
Ölümlerden ölüm seçtiriyor yokluðun
Tabutum biniyor omuzlarýma
Kaçamýyorum
Desem ki
Iraktan dem vurdukça mekân
Birim birim çoðalýyor, suskunluðun içimde
Gözlerin geziniyor, dizelerin sesinde
Boþlukta þehir
Çaðlayan misali baðrýmda nehir
O kadar muhtacým ki, her bir zerrene
Üstelik
Eþkâlsiz bir hýrsýz gibi
Baþýboþ dolaþýyor özlemin, izliyorum sahne sahne
Kendimi senden
Alamýyorum
ARAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.