YAŞAMAK İSTİYORUM

Ýnancýmý yaþamak istiyorum,
Fýrtýna kopan dünyamda,
Allah’ýn büyüklüðünü
Haykýrmak istiyorum,
Beynimin boþluðunda…

Dünyevileþme sömürüsü,
Karadað gibi çöktü,
Duygularýmýn ortasýna,
Örümcek aðý ördü.
Ufacýk kalbim bile
Tatmin etmedi dünyamý,
Bir yudum nefesim bile
Ruhumu þaha kaldýramadý,
Umutsuzluk kâbusu,
Karabasan gibi çöktü,
Kurduðum gönül yuvama.
Yeþilin ruhundaki enerji,
Girdi gizemli dünyama,
Can damarýma dokunan
Güzellikler aktý rüyama…


Kalbim buruk fakat ufkum açýk,
Uykuya o kadar dalýyorum ki,
Rüyalarým korkutuyor beni,
Sahi rüyalar da ne demek?
Hayata kurulan tuzak mý?
Yoksa hayatýn yükünü
Ahirete taþýyan kýzak mý?
Korkuyorum ve aðlýyorum,
Rüyalar âlemine dalýyorum,
Hakikat çepeçevre kuþatmýþken ruhumu,
Hýçkýra hýçkýra aðlýyorum,
Lakin yaþ bulamýyorum kalbimde,
Çöldeki serap misali,
Yaþ arýyorum gözlerimde.
Kalbim, beynim ile temasýný,
Ümitsizce yitirmek üzere,
Eyvah dünyanýn kahpe yüzü!
Yuva yapmýþ beynime…

Aman Allah’ým! Gökyüzü neden aðlar?
Hakikat yüklü yaðmurlar neden inmez?
Gönül coðrafyasýna neden serap taþýr?
En ileri aydýnlar; neden ilah tanýmaz?
Allah’ý ve Peygamber’i neden anmaz?
Baþkasý için neden tutuþup da yanmaz?
Hep yakar kendini ve çevresindekileri,
Sevdiklerini eritir, yok eder içindekileri.

Rabbimin oku emrine hiç uymaz,
Günde beþ kez okunan ezaný duymaz,
Alný ilahi secdeye bir kez olsun varmaz,
Sokulur küfrün zehirli çukuruna,
Ruhlar âleminin yaban keçisi var ya
Hakikati olmuþ mal, mülk ve dünya,
Aðlamaz, aðlayamaz hep güler de gider,
Baþkasýný yakayým derken kendine eder.

Evet, inancýmý yaþamak istiyorum,
Aðlayarak ve sessizce haykýrarak,
Zincirleri bir bir kýrmak istiyorum,
Ýçimdeki vesveseleri ateþle yakarak,
Beynimi kalbime emanet ediyorum,
Kur’an hakikatini güzelce yaþayarak…

22.06.1994
Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: