Bu gece bu þehrin tüm ýþýklarýný söndürdün, yüreðim konuþacak
Apansýz üfledin son mumlarýný, ýþýðýmdýn anlayamadýn
Acemisiyim bu yollarýn oysa, her yer cam kýrýklarý
Ve korkuyorum kanatmaktan yeni kabuk baðlamýþ yaralarýmý
Sürgüne gönderdiðim yüreðimin, geriye dönüþüydün oysa
Özlenendin, beklenendin, sendin oysa bu dikenli ömrümün tek yeþili
Anlayamadýn beni, koklayamadýn sevgimi, inanamadýn bana ve aþka
Oysa ne denizlerde yýkadým ben o sevdamý, ne hýrçýn rüzgarlarda kuruttum
Gittin apansýz, bir daha dönüp bakar mýsýn arkana bilinmez
Ben yine umutlarýmý biriktireceðim sana ve nefesler dolusu sevgimi
Haykýrýþlar dolusu " SENÝ SEVÝYORUM’ larý " biriktireceðim
Sen hangi bulutun yaðmurundasýn bilmeden saklayacaðým herþeyi
Þimdilerde hava kapattý buralarda, heryeri sular basýyor duyuyor musun ?
Yüreðim bir toprak yýðýný içerisinde sürükleniyor, nereye bilmiyorum gidiyor
Dur demek için savaþýyorum göremiyorsun, anlayamýyorsun, duyamýyorsun
Oysa ne çok isterdim sesini duymayý þimdilerde, elimde telefonum, yoksun....
Zindan karasý bir lekeymiþ gibi bakýyorum yüreðimde açtýðýn yaralara
Kabuk baðlýyorlar ve ben o kabuklarý biriktiriyorum kopartarak
Senden kalacak belki de sadece bu yaramýn kabuklarý olacak
Olsun beeeeee, senden olsun ama, sevgiden olsun, aþktan olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.