ONDA KALDI
Dudaklarýndaki tebessüme aldanmadým hiç,
Gözlerindeki parýltýya da,
Dilinden dökülenlerde senin deðildi,
Biliyorum, hiç biri benim için de deðildi.
Yaz yaðmuru gibiydi sevgilerin,
Azýcýk ýslatýr kaçardý.
Bir damlasý bile sele boðardý.
Gözyaþýmla nikahlanýp okyanuslarý aþardý.
Sen baþka bahçelerde yürürken,
Bizim bahçemizde güller açardý,
Senin isminle seslendiðim,
Gözyaþýmla yeþerttiðim.
Ve serçeler vardý,
Pencerene konardý,
Tülün arkasýnda bir cennet vardý.
Yasak bir meyve vardý;
Dudaklarýný boyardý,
Saçlarýný tarardý,
Bazen aðlardý,
Gözyaþlarý içine akardý.
O odasýnda baþkaydý,
Kendiyle savaþtaydý,
Ýsyandaydý,
Fýrtýnaydý,
Yine de ayaktaydý.
Dökülmemiþti umutlarý bir bir yere,
Sonbahar yapraklarý gibi.
Hazirandý.
Ansýzýn bastýran hüzünleri vardý,
Saklardý.
Etrafýna neþe saçardý.
Sevmeyi severdi,
Sevilmekten kaçardý.
Ona hayran bir gönül vardý;
Karda açan gül gibi, dondu, onda kaldý.
Kanadý kýrýk serçeler gibi, kondu, onda kaldý.
Beyazlar içinde yolcu gibi, öldü, onda kaldý .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.