YOL

Nasýl tarif etsem acep “yol” seni?
Ters yüz olsan görür müsün enseni?

“Yoluna kurbaným” der idi anam,
Sanki kadýn deðil, er idi anam...

Bir kütük misali önünde selin,
“Ýnce, uzun yolu” olsam, Veysel`in.

El ele tutuþup yürünen “yol” var,
Kýþ günü dumana bürünen “yol” var.

“Yoldur”, Pir Sultan`ý götüren Þah`a,
Yoldan gitti, Yunus Emre Allah`a...

Mevlana`ya dönmek için “yol” gerek,
Sevgiliyi tutmak için kol gerek...

“Yol” vardýr, insaný taþa çýkarýr,;
“Yol” vardýr Sultan`ý, baþa çýkarýr...

Yolcuyu astýran nice ip vardýr,
Yolunu kaybeden çok garip vardýr.

Siyasetin yolu biraz acýdýr,
Bazen de netice daraðacýdýr.

Cem Sultan`ýn zehir çýktý aþýndan
O yol, Genç Osman`ý etti baþýndan,

Üç beþ yalancýyý þahit ettiler,
Hazreti Ali’yi þehit ettiler.

Ölümden öteye yol kalmayýnca,
Neye yarar “ölüm” ders almayýnca...

“Daha yolun baþýndayken” dikkat et,
Rakibine hamle eyle, “þah-mat” et.

Ferhat ki, daðlara çýktý yol ile,
Kerem ki, gezmekten býktý yol ile...

Mecnunlar çöllerde yol arar durur,
Kimi Moskova’da sol arar durur.

Gören var mý acep “yolun sonunu”,
Ýmtihan var, iyi çalýþ konunu...

“Dalýndan koparsa gül solur” derler,
“Yanlýþa he dersen, yol olur” derler...

Köroðlu, Bolu`da nice “yol kesti”,
Kýsas olsun diye pek çok kol kesti.

Eskiler der, “Tak sepeti koluna”;
Elbet gider “herkes kendi yoluna”...

“Edersen bulursun, çýkar tasýnda”,
Yýðýlýp kalýrsýn, “yol ortasýnda”...

Kul Bahri’ye “ yol göründü” gidecek,
“Doðru yoldan ayrýlanlar” n`idecek?
2004 / Malatya

Sosyal Medyada Paylaşın: