Fedakarlık mı? (!) yabancı...

Hepimiz ayný çýðlýklarda deðil miydik?
Hepimiz, geri dönmeye çalýþmýyor muyduk?

Birilerine, bir yerlere... Sen, ben ve O...
Aklýmýzca fedakarlýk mý yapýyorduk yani?

Fedakarlýk mý koyuyorduk adlarýný tam bu noktada,
Senin "O" bekleyiþlerinde beni tekmeleyip, damara tütünü bastýðýn tam þu sýrada...

"Senin iyiliðin için..."

Bunu demenin, diyebilmenin adýný feda mý koyuyorsun sen?
Ben çok iyi bilirken, O’nu beklediðini bilipte susarken
Sen benim için mi feda ediyorsun bizi?

Hani görmesem, hani tatmasam bencillik þarabýný,
hani en keskininden zamanýnda dayamamýþ olsan bencillik býçaðýný boynuma tüm Ýstanbul’ a karþý, civarý na-mühim.
Herþeye, hepsine inanýrdým.
Bana da, iyiliðime de, için’ime de...
Hani bilmiþ olmasam isteyince nasýl bencil olabildiðini...

Þimdi dalan gözlerin de, ellerinde doðan da ölen de
Hepsi...
Hangi fedakarlýðýndan sana hediye
Kimin için’inde, kim boðdu seni tekrar bir düþün
Ve sakýn ruhuna lanet bir aþký canlandýrayým deme.
Sakýn buna yeltenipte
Adýný feda koyayým deme!

Beste Gül Öneren
Þarap arasý notlar...
Mayýs,11,2007

Sosyal Medyada Paylaşın: