Kimse yola çýkmasa da seninle,
Gönlüm, gel bu gece huzuru demle,
Bir ömür geçer mi böyle sitemle ?
Býraksan bu gece gamý, kederi,
Seni anlayacak bulunur biri.
Üzümler baktýkça nasýl kararýr,
Bizim yüzümüzü aðartan yardýr.
Bir gece yar ile olmakta kardýr;
Çokluklardan yeðdir bazen azýmýz,
Çekecek bulunur inan nazýmýz.
Çalýp-çýðýrdýðým, bir dem’lik hoþluk,
Kapanýr bakarsýn kocaman boþluk,
Gider baþýmýzdan, deli sarhoþluk;
Gel bu gece son ver sen bu benliðe,
Ter ket sarhoþluðu divaneliðe.
Çakýlý kalýrken göklere inat,
Bir dene uçmayý sen, kanat kanat,
Ne de çok zenginmiþ gör ki, kainat;
Can bulur cihanda kelimelerin,
Kalýrsýn hayrette tutulur dilin!
Bir ömür, ne de çok, hep özlediðin,
Yalýn ayaklarla gezemediðin,
Hani bir bilmece çözemediðin;
Kalem oldu alem, kaðýt kainat,
Geç bütün zamaný þimdi tek kanat.
Gel bu gece, olmazlarý ol eyle,
Deniz olmasa da gönlü göl eyle,
Göz yaþýný rahmet diye sel eyle;
Kainat bir fanus olmasa gerek,
Gökler de yarýlýr inan severek...
O saðlam ipliðin tutsan ucunu,
Yine göz yaþýndan yoður harcýný,
Bir gözyaþý siler bütün borcunu;
Ýstemez ne yaþmak, ne de bir mendil,
Yeter ki sen gerçek aðlamayý bil...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.