Çayın Doğuşu-2
Bir taze sabahýn gül yüzlü perisidir o.
Dem dem talim edilen zarafet dersidir o.
Ýncecik camlar çýnlar kaþýðýn fiskesiyle.
Coþar gönüller duyulan þýngýrtý sesiyle.
Þeker naz eder biraz çözülür birden bire.
Kaybeder kendini çayýn sýcak nefesiyle.
Bir cümbüþ sanýr bilmeyenler bu hengameyi.
Bilen tavþan kanýný istemez baþka meyi.
Ayrý bir asaleti olur çay meclisinin.
Demi aþinadýr bize çayýn yerlisinin.
Özen ile incelik ister demlik güzeli.
Gamzesi gönül çeler dudaðý okþar eli.
Huruç ettiði yer Çin olsa da bir Rizeli.
Adýný çay vermiþler namý demlik güzeli.
Bir içen bir daha ister, çay adlý periyi.
Gönül çelen gamzesiyle o þuh sevgiliyi.
Her yudumu gam daðýtýr huzur sunar bize.
Vataný uzak doðu sevildiði yer Rize.
Etrafa ýþýk saçar su deðince tenine.
Giren çýkmak istemez hiç çayýn gülþenine.
Ankara,14.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.