Savruldum, Deli rüzgarlarla beraber Yýkýldým en acý depremlerde Ne aþklar gördüm yaþanmýþ, Ve daha bizim gibi neleri var Yaþanacak. Terk edip tüm sevdalarý Döndüm Artýk sadece sen varsýn sevdiceðim Ne olur al beni içeri Gönlünün kapýsýna kadar geldim.
Aðladým, Deli yaðmurlar gibi yaðdým, Çiçek açmadý kalbimdeki yaralar. Dayandým tüm iþkencelere Ve yalnýzlýklara, Boyun eðmedim. Tek sendin hayat baðým, Sevdiceðim. Ne olur al beni içeri Gönlünün kapýsýna kadar geldim.
Vuruldum, En namert kurþunlarla, Üstümden yýllarýn yorgunluðu geçti. Ve bütün aþklarýn, Kabullenmek zordu biliyorum, Dümensiz bir gemi gibi dalgalanmak, Hoyrat sularda, Affet affet ne olur Sevdiceðim, Ve beni al içeri, Gönlünün kapýsýna kadar geldim.
Bitti bütün aðlamalar, Geçti gönül depremleri. Demir attým limanlarýna sessiz, Artýk duruldum. Gönül çelenim bir tanem, Sevdiceðim, Ne olur al beni içeri Gönlünün kapýsýna kadar geldim.
Hüseyin AKOVALI(1997) Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.