Uydum Eylül havasýna Yok gelemem gece karasýna Ben neþeliyim dostlar Bakmayýn “esmize”nin sayfasýna
Saksýnýz yok mu evde Bakýn çiçeðe oturduðunuz yerde Ýçiniz aydýnlansýn, kalksýn hüzün adlý perde Mutluluk içimizde, kendi ellerimizde
Heyytt! Diye bir nara savurdum. Kara bulutlarý kovdum Ahvaliniz nedir diye sordum Rüyalarý hap hayra yordum.
Hava zaten kasvetli Kime dokunsan bin bir dertli Hangi iþin kaldý ki ehli Þükür lahanada çýktý yerli..
Ah ile vah ile geçer mi ömür Su akar yolunu bulur Kahýr yükü adama dað olur Viran baðlar gün gelir gülistan olur.
Dertleriniz çýkýnca þaha Ýsyan etmeyin sakýn ALLAH’a Neylerse güzel eyler Vallaha Sözümü yabana atmayýn ha.
Amacým þiir yazmak deðildi Yüzünüzdeki tebessümü hissetmekti Þiirle de olsa yarenlik etmekti Dertlerden bir nebze ýraða gitmekti
Tuttu uyak, tuttu kafiye Edebiyatçý deðilim diye almayýn hafife Bu þiir deðil bir latife Cimrilik etmeyin verin bir böcek bir kurdele Önümüz bayram arife Arifin neyine gerek tarife Bayýlýrým bol cevizli kadayife Selam olsun sevgiye kardeþliðe
ESMÝZE....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esmize - Perihan Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.