Edep ile konuþup, lafýný bilen adam!
Hayâ ile iffeti, ömrüne ilen adam!
Þu geçici hayatta, çileye talip olup;
Garibe sahip çýkan, rýzkýný bölen adam!
Kenarda ve köþede, inim-inim inleyen;
Yetimin gözyaþýný, meccanen silen adam!
Her hal-ü kar hayatta, neþe sevinç içinde;
Dertlerini unutup, çevreye gülen adam!
Anne babasý saðken, dualarýný alýp;
Huzura alný açýk, ak yüzle gelen adam!
Ehli beyt’ine müþfik, komþulara mülayim;
Has her þeyi paylaþan, muhtaca dilen adam.
Az konuþup, az yiyen, az uyuyan olup da;
Geceleri zikirle, þükürle delen adam!
Vaki olumsuzluðu, sabýr ve sebat ile
Hiçbir zarar görmeden, geriye çelen adam!
Rabbi ki ondan razý, oda Rabbinden razý;
Kýsa ömrü bitirip, imanla ölen adam!
Garibi-Salih Yýldýz…….12.09.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.