Ölüme beþ var ya da vuslata Sen doðum yapacak masum bir annenin çýðlýklarýnda Hýrçýn denizlere inat Dalgakýran edasýnda Bense var olmayan anlarýn telaþýnda
Hatýrlarým Þýmarýk iki çocuk gibi Göz göze bakýþýrken gülüþlerimizi Ve gözbebeklerinde asýlý býraktýðým tebessümleri Düþlerim hep bu çýkmazlarýn aðýrlýðýnda Boþlukta uyanmaya müptela
Sevdiðim yaðmurlar topraða düþerken Ýçimdeki pencereler gidiþinle ýslandý O an yeryüzüne hasret kokusu yaydým Kokladým sende býraktýklarýmý Ve her iç çekiþte daha bir kan revan
Yokluða doðru pecmurde her adýmda Harabe sýðýnýþlar Adamakýllý bir sevda yaþayamadým Hem de yaþatamadým Kýrdým döktüm var olan ne varsa Ve sarýldým ruhumu gömdüðüm Senide içinde unuttuðum o karanlýða
Maviye adadýðým tüm adaklar Bir baykuþun kasvetli sesinde Kurudu ve tükendi Ben, beni bende kaybettim Seni ise içimdeki delinin ellerine teslim ettim…
Yavuz Süleyman OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sysphus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.