Ýki viþne aðacý arasýnda Kaldýrým þýmarýðý üç beþ tabure Ýki kadýnýn eteðinde elalem Yoldan geçen bahtsýz Yürüyüþünde kesin var bir terane
Kapý önünde Sabahýn ilk ýþýklarýyla baþlar bu serüven Sokak aðzýndan muhabbetler gün boyu Havalar iyi sular iyi Çay sefalarý derken Artýk geldi avlanmanýn vakti
Ve köþe baþýnda bir kýz göründü Baþý eðik gözleri maðrur Oynak parke taþlarýna aðýr aðýr basarak yürürken Farkýnda deðil ama Az sonra Kire bulanacak dört dudakta Þaþkýndý gözleri Ok gibi fýrlatýlan dik bakýþlara maruz kalýrken Ürküp gölgesinden Kaçar adým terk etti sokaðý Ardýnda ne çok kelam býraktýðýný bilmeden
Baktý iki kadýn birbirine cin ifadelerle Sonra döküldü leþ kelimeler Gidenin önce þeceresi belirlendi Soruldu Kimdi, kimlerdendi Bu saatte burada iþi neydi Ve baþladý sorgulamalar Kaþýna gözüne, eteðine perçemine bulundu bahaneler Ardýndan okkalý bir kahkaha iliþtirildi dile Ayaklarý çarpýktý kýzýn gözleri ise þehla Bir de üstüne olmayan aþk günahý eklendi Mahallede def çalýndý tüm kadýnlar eðlendi Adý çýktý bir kere Ne yaparsan yap silinmez ruhundan
Bir gün o kadýnlardan biri yemeði yakýp Yiyince dayaðý kocasýndan Kaldýrým üstü öksüz kaldý Görünmeyince pencere önünde dahi Dostum sandýðý diðer kadýn Baþka bir kapý önünde Yeni bulduðu bir taburede Yaþananlar ve yaþam üstü söylemleriyle Onu anlattý bilmeyenlere…
Bu serüven bitmez
Anlamadýk nasýl bir çeliþkidir Sokuþturulmuþ her yere Kimi zaman kahvede kimi zaman caddede Dedikodu Kapýdan kovduk evlerimize girmesin diye Buna raðmen bacadan hooppp içerde…
Yavuz Süleyman OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sysphus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.