sadece yüreðimle yolculuða çýkmak istiyorum çünkü burada herþey yüreðime yük.
yutkunsam da geçmeyen keder renginde sesim. gözlerimde yarýmkalmýþ sevinçlerin kýrýntýsý her sözümde öfkem kendime bir tek yüreðimin önünde boyun eðiyor aklým.
"aklý önünde diz çöktüren kim?"
yaðmurdan kaçarken insanlar bu þehirde ben insanlardan kaçacaðým. adresini bilmediðim bir yerde sadece ben olacaðým.
geçmiþ zamanlar ülkesinden o baþýnda sevda, ayaklarý yerden kesilmiþ ne kadar mutlu,ne kadar aþýk. kendimi dileyeceðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.