Gözleri yaðmur çisiltisi bedeni ýslacýk sýcacýk. ürkekti korkaktý! gel diyen insana baktý durdu, düþündü.... yüreði yumuþacýk gözleri sýcacýk inandý saçaða konuverdi ne güzeldi ne iyiydi insancýk öttü öttü öttü içini döktü
ürkek ürkek sokuldu saçaða kara gözleriyle kara kara baktý büktü boynunu birdaha baktý insanoðlu gülüyordu utandý oda gülüverdi gözlerine insanýn usulca giriverdi. minnacýk serçe yüreðine kocaman insaný doldurdu serçecik üþüdü yoruldu korktu yoruldu korkusu bu saçakta duruldu, duruldu yüreði yeniden dirildi kanatlarýnýn üþümesi dindi korkusu dindi minicik yüreði kocaman dost edindi
ihaneti unuttu tuzaklarý yaktý insanoðlu nasýlda sýcaktý kaç firar caydýrdý gidemedi dostu aðlýyordu baktý baktý bir damla gözyaþý içini yaktý sýcacýktý yüreði ýslacýktý serçecik dostuna bir daha bir daha sokuldu o saçakta serçecik sevdalara tutuldu
bu son teslim oluþu son inanýþý son direniþi son aman dileyiþi! ve bu sýrtýndan son vuruluþu saçakta öyle mahsun öyle sessiz öyle maðrur sýcacýk yüreðinde vurgun... gözleri açýk bu gün bir serçe daha öldü saçakta usulcacýk!....
Nilüfer gökdemir gür
uzun bir süredir aranýzda yoktum ama elimde ölü bir serçeyle geldim üzgünüm dostlarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
YARENŞEHBAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.