SEN GİDİNCE

Bakýþlarýmý çalar, bir katil þehir,
Göz yaþlarýmý kýskanýr, cahil bir nehir.
Benim de halime ancak Mecnun denir,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.

Umutlarýmý saklar, bir gizli zula,
Ümidimi karartýr þu yalancý dünya.
Tabip de derman olmaz, kanayan cana,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.

Gülen yüzüm silinir resimlerimde gülse de,
Zehir düþer artýk þiir okuduðum dile.
Uykularým firar olur, hem gündüz hem gece,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.

Hasretin zindan olur, üstüme çöker,
Bükülmeyen bileðimi yokluðun büker.
Mevsimlerim ya sonbahar ya da hazana döner,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.

Dünyam yýkýlýr, yýldýzlarým kararýr,
Güneþim söner, tabiatým sararýr.
Sanki bedenim, ateþler içinde kalýr,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.

Hayattan ömrümce bir tat alamam,
Baþka sevgilerle mutlu olamam,
Kara gözlerime tebessüm katamam,
Aþk dolu gönlümden sen gidince.


12/09/2009/ÝZMÝR/............... f.i.g.
Sosyal Medyada Paylaşın: