kapattý kulaklarý perdesini gözleri iyi duyuyordu gözlerini aþk dolambacý severdi dolandý þakýyan yüreði peltekleþti topladý pelte pelte dökülen harfleri -gelmese de iþine -
yokuþtu yuvarlanan üstüne
yaralarýný uzun uzun kinle cilaladý bir iki gözyaþý çekiþtirdi yüzünü içinde kopan dallarýn sesiyle irkildi köklerinde dayanýlmaz ipince bir sýzý zoraki taþýdý kendini kedinin patilerinde adýmladý yaþamý geçmiþin hangi demini yoðuruyordu avuçlarýnda þimdi
-günler mi geçiyordu yoksa o mu geçiyordu günlerden-
bir de sevdiði vardý kehribar saçlý bal akardý gözlerinden kanýksadýðý nergis biten teni ‘‘yarým limon gibi memeleri’’ ama kaçtý sevdiði daða kaçtý ‘‘dað nerde yandý bitti kül oldu’’
þimdi oltanýn ucunda salýnandý denize...
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.