SON GÜNLERİN ŞİİRİ.

Neden dertlerimiz, bitmiyor dostlar.
Ýhmalden çekilir, böyle acýlar.
Bütün felaketler, bizi buluyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Gökyüzü yarýlmýþ, boþaltýr suyu.
Deðiþmez çoðunun, yinede huyu.
Pilan program yok, hizmet olmuyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Herkes para için, açmýþ gözünü.
Yok etmiþ doðanýn, gerçek özünü.
Ýnsan dengeleri, böyle bozuyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Sahiller dolgudur, taþla toprakla.
Su yolu kapanmýþ, gecekonduyla.
Ýlgili olanlar, her gün görüyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Dere yataklarý, kanala döndü.
Nehir yataðý dar, duvar örüldü.
Kabarýnca sular, yola taþýyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Yeþillik kalmadý, aðaç kalmadý.
Seller, yangýn, deprem, boþa olmadý.
Kim gelse dertlere, çare bulmuyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Ýncecik dereler, ister yolunu.
Kaldýr oralardan, gecekondunu.
Can kaybý, bu mal kaybý, bizi üzüyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Sevinir hainler, bu halimize.
Kurþun atar bunlar, mehmedimize.
Ormanlarý yakýp, talan ediyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

Ýþte son günlerin, budur þiiri.
Kýzdýrma yolunda, akan nehiri.
Türkmendaðlý þair, üzgün yazýyor.
Bir tarafta þehit, bir tarafta sel.

HÝLMÝ CAN. (2409)
10.EYLÜL.2009.

Sosyal Medyada Paylaşın: