Gönüle makâm sordum hüzzâmý benimsedi,
Hüzün aþinâsýymýþ aðyâr tad istemedi.
Ol nigâr seni sordu deyince gülümsedi,
Nakþetmiþ sinesine baþka ad istemedi.
Ýsyankâr oldu bana nasihât dinlemiyor,
Aþýk-ý pervanenin makâmýný istiyor.
Nâr-ý Beyzâ’da mücrim, ah edip inlemiyor,
Mecnun’un çöllerdeki makâmýný istiyor.
Gönül zülf-ü yârini sim-ü zere deðiþmez,
Mihenk taþý olup da ayârýný kesbeder.
Bülbülün eyyâmýný ah-ü zâra deðiþmez,
Güllerin yapraðýna siyerini resmeder.
Sýrça saray olup da meyyâlse ser-encâma,
Târ-ü mârý aþikâr vefâsýz yâr elinde.
Gözyaþýyla mücehhez bâdeler sunsa câm’a,
Ab-ý hayattýr ona zehir olsa dilinde.
Esmesin bâd-i sabâ minrican olur baða,
Takât yetmez sonunda güllerin gözyaþýna.
Akþamýn gurubunda hasret çökerken daða,
Zümrüd-ü anka gibi kalacak tek baþýna.
Dediler ki uzakta Atlantisin yanýnda,
Belkýs’ýn ülkesinde aþka çare bulunmuþ.
Derde dermân diyerek vâsýl oldum anýnda,
Bir ahu gözlü için Lôkmân kýyâma durmuþ.
..................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.