se
Ölüme Vuslat II
Ölüm, býraktýrýr insaný mezarda ameliyle baþ baþa
Herkes gittikten sonra vurur baþýný istemeden taþa
Çok hayýflanýr anlayýnca ölenin kendisi olduðunu
Nedametleri fayda vermez derinden ahlarý çýkar boþa
Ölüm, er veya geç bindirir insaný ayaksýz tahtadan bir ata
Mutlu etmez dünya nimetleri küstürür insaný hayata
Hiç kimse övünmesin servetiyle þan ve þöhretiyle
Belli olmaz muhtaç eder bir anda ekmeklerden bayata
Ölüm, ahrete inanmayan için en büyük tuzaktýr
Nefis her zaman der “ben ölmem ölüm bana uzaktýr”
Ne zaman, nerede ve nasýl geleceði hiç belli olmaz
Can taþýyan herkesin yanýnda vazgeçilmez bir azýktýr
Ölüm, yeniden dirilmek ve yapýlanlarýn hesabýný vermektir
Güller içinde diken dikenler içinde Muhammedi gül dermektir
“Ölümün baþýmýn gözümün üstünde yeri var” diyenler için
En büyük muþtu sevgili kullarýn yoluna güller sermektir
Ölüm, kimisine dayanýlmaz firak kimisine de en kutlu visaldir
Ýbret almak isteyen herkesin er veya geç binmesi gereken saldýr
Ölüm þerbetini içmeye hazýrlýklý olmayanlar için
Tasavvur edilemeyecek kadar yürekleri parçalayan bir haldýr.
Ölüm, umulmadýk bir anda hazýrlýksýz iken çýkar karþýna
Kimse engelleyemez karalar baðlanýr albenisine güvendiðin çarþýna
Gel inat etme bir an önce in nefsin azgýn atýndan
Aksi takdirde aðýlarýn en aðýsý býrakýlýr kývamýnda piþmiþ aþýna
Ölüm, öyle bir yolculuktur ki yoktur asla bir daha dönüþü
Bir acayip olur ömür projektörlerinin aniden sönüþü
Babayiðit isterim ölüm meleði geldiðinde peltekleþmesin
Asýrlýk bir çýnar aðacý gibi dimdik olsun ölüme karþý duruþu
20/Kasým/2008
Ýbrahim Halil DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.