KAYIP SEVDAM

Alýþtým biraz sensizliðe
Hasretin kor bir alev baðrýmda
Kanar durur,melhemlere inat
Sen yoksun ellere inat
Bir umutsuz serzeniþ sensiz gecelere
Gitme,beni terketme
Kayýp sevdamadýr bu aðýt
Kimsesiz gecelerde
Sevda kayýp olunca
Aðýtýda bol olur
Kayýp sevdadýr,bu
dillerde,gönüllerde


Gönlüme gömdüm sevdaný
Mezar ettim kendime hayatý
Yokluðunda tattým acýlarýn hasýný
Þiirler yazdým geleceðin güne
Adaklar adadým hasretine
Mýsralar yazdým gönlüne
Bir terkediþ en içlerde
Kayýp sevdamýn dile gelmesidir.
Kimi zaman hüzünlü bir türkü
Kimi zamanda gecenin karanlýðýdýr.
Umudun göz yaþýyla öpüþmesidir
Þair yüreklerin aðlaþmasý
Gözün kipriðe vurgun olduðu halde;
Kipriði kaybetmesi, görememesidir
Þiirin bir türlü devamýnýn gelmemesidir.
Kayýp sevdam
Gönlündedir
Yüreðindedir
Hislerindedir

Sevdam sana hasrettir
Sözlerim sesime senettir
Yokluðunda ölen gönlümün çýrpýnýp,çýrpýnýp, yere serilmesidir
Varlýðýnda diyemediðim sözlerin dile gelmesidir
Gecenin karanlýðýnda sana yazýlan;mektuptur,þiirdir
Kayýp sevdam sürekli sýzlar, sürekli...
Kayýp eden bu sevdayý sen misin,yoksa ben mi ?
Bilinmez bu hasret kimin eseri
Hasretim sanadýr,sözüm sana...

Kaybettik biz bu sevdayý
Kimsesiz baharlarda,bel ki de hazanlarda
Yarama tuz basar, bu alçakça beddua
Kavuþmak bize hayal mi yoksa beddua mý?
Düþünür aklým fikrim bunu düþünür...
Gittin iþte sevdiðim;
En güzel hisleri,umutlarý,
Ýplere, dizdinde gittin
Sen gittin,ben de kaybettim bu sevdayý
Þimdi içimde bir sýzý,bel ki bir türkü
ELA GÖZLÜM BEN BU ELDEN GÝDERSEM...diye
Söyler dururum,hüzünlenir dururum.


Kayýp olan sevdamýz dillerde
Sen kim bilir hangi ellerde
Uzun mýsralar yoruyor beni, sensizlikte
Yokluðunda özledim seni
Kayýp sevda bu dile gelmez ki
Sevdasý kayýp olan ne yapsýn
Gitsin sensizliðe...
SAHÝPSÝZ BÝR MEZARA
KAYIP SEVDA YAZDIRSIN....


MEHMET ÖZMEN(11.09.2009)




Sosyal Medyada Paylaşın: