Bugün yine döndüm hasretinle Vurdum baþýmý Gecelere Umutlara Hüzünlere Senden kalmýþ her þeye Yine seni sordum.
Gitmeseydin keþke Býrakýpta beni ellere Karabasan var sensizlikte Ve sen yoksun her seferinde Senden kalmýþ her þeye Hatýrýna Anýlarýna Ýçimdeki kinine Yine seni sordum.
Karlý daðlar gibi dumanlý baþým Bir yýðýn dert,çile Ve Sensizlik En büyüðü budur bel ki Her þeyde olman Senin sürekli varolman Kalpgahýmda baþ tacý olman Senden kalmýþ her þeye Kaleye Sancaða Ýçimdeki sevdaya Yine seni sordum.
Sürekli seni sormak bana kaldý Ellerle mutluluk sana kaldý Gözyaþým,gözümde Kinim,kalbimde Sana dair ne varsa MEHMETTE KALDI Senden kalmýþ her þeye Kalemime Mýsrama Hüznüme Þiirime Yine seni sordum.
MEHMET ÖZMEN(10.09.2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÖZMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.