GARDAŞ
’’BABAMA’’
Ömrümü tükettim hep gurbet elde
zenginlik para pul peþinde
belkide onursuz hayat içinde
gelmek isterim gelemem GARDAÞ
Babam gittiðinden beri hanemiz bomboþ
dolmadý hanemiz dolarmý GARDAÞ
babasýz benim yüzüm gülmedi
senin yüzün gülermi GARDAÞ
Giderken aldý odun ile kömürü
sobaya doldurdum bende kömürü
üstüne attým kor ile ateþi
o sobada o kömür yanmadý GARDAÞ
Evlatlarýndan mutlu bir gün görmedi
hep çile çekti,dert çekti
o sabah babam kime gücendi
yalnýz býraktýda bizi gitti be gardaþ
Babam beni hep gurbet eldeyken arardý
halimi hatýrýmý hep sorardý
bazen kýzar akýl verir, yol gösterirdi
yolumu þaþýrdým kayboldum GARDAÞ
Seni düðününden sonra görmüþtüm
babamýn elini nasýl öpmüþtün
seni evlendirelim diyorsun
e ben kimin elini öpeyim GARDAÞ
Þimdi daglarda askerim GARDAÞ
arayan ana,bacý birde GARDAÞ
umutla aramasýný beklerim
babamda beni ararmý GARDAÞ
Her gece babamý görmek için yatarým
gelsinde içimi ona dökerim
gururla hudutta askerim derim
aylar oldu..aylar oldu...
babam düþüme gelmedi GARDAÞ
babam düþüme gelmedi GARDAÞ
Murathan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.