Yükledim hüzünlerimi bir martý kanadýna;
Al dedim
Taþýya bildiðin kadar taþý
Götür tüm dertlerimi
Benden çok uzaklara.
Aðýr gelmesin sana bu yük
Benim içinde sakýn aðlama.
Deniz kabardý martýnýn çýðlýðýndan.
Yakamozlar aðladý!
Ben aðladým!
Martý aðladý!
Ben!...
Ben?
Ne kadar zehir varsa içimde kustum.
Deniz kirlendi!
Ben kirlendim!
Aþk kirlendi!
Ben!...
Ben?
Deniz yuttu tüm hüzünlerimi,
Hücrelerim parçalandý bir bir...
Her bir zerresi bir damlaya karýþtý.
Damla taþtý!
Deniz taþtý!
Damla þaþtý!
Ben!...
Ben...
Serap Baycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.