Dost gibi yaklaþarak timsah gözyaþý ile Masum duygularý “baz” aldýn cibilliyetsiz Þeytan denilen mel’un böyle yapamaz hile Kiþilik namýný “tez” saldýn cibilliyetsiz
Ýþin düþtüðü anda aðlayýp zýrlýyordun El etek öpmek için adeta fýrlýyordun Biri kötü söz dese it gibi hýrlýyordun Parsayý kapýnca “toz” oldun cibilliyetsiz
Dolandýrmak kanýna iþlemiþse bir kere Çoluk çocuk üstüne yemin etme boþ yere Üçüncü zýplamada elbet verirsin fire Marifet zannedip “haz” doldun cibilliyetsiz
Kimseyi batýrmazsýn sen üç-beþ kuruþ ile Mimlenir ünlenirsin böyle düþersin dile Takke indiði zaman tekrar uymaz ki kele Þeker yerine sen “tuz” buldun cibilliyetsiz
Maðdurlar hep peþinde yakan ele geçecek Bakalým o zaman da yerin var mý kaçacak Ektiðin her kötülük bir gün seni biçecek Çoðum sandýn amma “az” geldin cibilliyetsiz
Allahýn huzuruna kul hakký ile gitme Nerde kötülük varsa hemen orada bitme Her miktarý zehirdir sakýn ola ki yutma Türküler söyleyip “saz” çaldýn cibilliyetsiz
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.