Gönül Gölü

Gönül Gölü

Gözümde deðildi þu koca alem
Sen varken baþka bir düþ aramadým
Ömrümce sen oldun benim meþgalem
Kendime baþka bir iþ aramadým....


Ne güneþ doðuyor ne yýldýz ne ay
Hasretlik çekenin vay haline vay
Ýster itiraf de ister özür say
Ben bu sensizliði baþaramadým...


Sensiz herbir þeye duyarsýz oldum
Gizliden seyrettim bir arsýz oldum
Kah eþkiya oldum kah hýrsýz oldum
Bir senin gönlünü aþýramadým...


Yalnýzlýk ta vardý kederde vardý
Gönlümün daðlarý yaðmurdu kar dý
Hasret hazan oldu gönlümü sardý
Sensiz hiçbir mevsim yeþeremedim...


Ellerden öðrendim seni sordumda
Sultan ettim seni gönül yurdumda
Avcý oldum seni vurdum vurdum da
Gönlümün gölüne düþüremedim.......

Ahmet Naz


Sosyal Medyada Paylaşın: