Meyledersen o câným güllerini derene, Bir çýrpýda tükeniverir, kalmaz mecâlim. Satarsan aþkýmý anbara postu serene, Sana olacak ahým yerde kalmaz be zalim..!
Aþk gömleðinde düðmeye dar geldi bu ilik, Gökkuþaðýný kaybettim, bütün renkler silik, Devasa bir orduyduk biz, hem de çift kiþilik, Kayba uðrattýn onu da , ben kaldým sað salim.
Dil lâl oldu kelâma küstü, kalemim sustu, Ay’ým hep tutulmuþ, gecem sessiz, hava pustu. Özgürlüðü çalýnmýþ, hepsi birer mahpustu, Ýtiraf etmeliyim, aðlanacaktý halim.
Sevdam saftý, yine de sen teminât istedin, Doðruyu söyledikçe, sen “yemin at” istedin. Prens deðildim ki, neden beyaz at istedin? Yere düþmez sancaðým, batmaz artýk hilalim.
M.D
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mümin Düzenli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.