Onlar

O’nlar...
Ah! O’nlar ne zalimdir birbirine benzerken
Ne insafsýzdýr, ne merhametsiz
Gözleri yeni gökkuþaklarýndan baþka þey bilmez
Kývrýlmýþ kedi kývamýnda bir masumiyet pelerini omuzlarýnda
En okkalý zehirlere bulanmýþ yüksek ökçeler gidiþlerinde
Buharlaþacak birkaç yalancý damla izi
Nasýl da acýmadan götürürler fark edilmez
Zaten onlara adanmýþ yüreklerimizi…

O’nlar ...
Bakýþlarýndaki hüznün ardýna saklanýr hep, saydamdýr
Buhurdanlarý yeni sevdalarýn dumanlarýna gebedir
Dertler katar katar yol alýr
Buldum! Deriz, inanýrýz birkaç yalancý tebessüme
Tam þefkatten vuruluruz
Severiz gönülden,
Sevdadan býkmaz gönüllerimiz de
Ayrýlýklardan yoruluruz.

O’nlar
Saçlarý en sýcak güneþleri taþýr bazen
Bazen esrarlý geceleri
Þiirlere gonca olur dudaklar
Savrulur nazlý nazlý etekler rüzgârlarda
Dört mevsimde yeþil yaprak olur savruluruz
Yananý gören var mý bilmiyorum lakin
Þu gidiþler var ya
Ýþte o gidiþlerin ardýndan hep biz kavruluruz.

O’nlar
Her an taze çiçektir, sürünürler miskleri
Ne kardan etkilenirler ne güneþten
Tarihten fýrlamýþ kahramandýr eda
Kendini ayaklarýmýzla taþýnýr sonunda çökmüþ omzumuz
Ýþin gerçeði dostlar
Sürgüne ve ayrýlýða ebediyen mahkûmuz.

O’nlar
Þiirlerde ve þarkýlarda hep tatlýdýr
Ellerin uzanamayacaðý yüksekliklere konurlar her zaman
En kaliteli ressamlar tuvallerde güzelleþtirir fýrça darbeleriyle
Her harfin arasýnda muhakkak O’nlar bulunur
Giden O’nlar olur çoðu zaman
Üzgünüm dostlar
Üzgünüm ki sadece kalan unutulur…
Sosyal Medyada Paylaşın: