Bir fýrtýna esti dün bilmem neydi sebebi
Söyledim, dinlenmedim dolmuþ muydu miadým?
Edeple yoðurmuþtum unutarak edebi
Yýllara aldýrmadan kýrdý geçti evladým.
Gözyaþýyla besleyip düþmandan korumuþtum
Onca sesin içinde duyulmadý feryadým.
Her biri sevincimdi, umudum, hayat muþtum
Barýþa ayarladým düþmanlýða kurmadým.
Þimdi gördüm ki dostlar boþaymýþ bütün çabam
Gençliðim heba olmuþ deliye çýktý adým.
Tekerleri patladý durdu hayat arabam
Uçuruma itiyor yarýnlar adým adým.
Dikenli gülden çorap örmüþüm bak baþýma
Sökülen yerlerini inancýmla yamadým.
Hicranlarý doðradým yaðsýz, yavan aþýma
Þifa olur diyordum lezzet de bulamadým.
Zehir zemberek zaman çekti beni hiç için
Geçmiþi anýyorum, böyle miydi muradým?
Varlýðýmý tüketti içine alýp hiçin
Umutlarým kayboldu kalmadý aðýz tadým.
Son demleri yaþarken demlendi hüzünlerim
Kimse fark etmese de gizli gizli kanadým.
Þimdi düþünürüm de; “ Çabam boþaymýþ” derim
istesem de uçamam kýrýk kolum, kanadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM