Yine sen geldin aklýma Hüsran var yokluðunda Tutuþurum her gece bir kuyuda Hasret kaldým sana GURBET ELLERDE...
Anlatýlmaz sana olan özlemim Yokluðunda,bilsen ne hallerdeyim Yarým kaldý þiirim sensizlikte Kalemim sendeymiþ,her seferinde Hasret kaldým sana GURBET ELLERDE...
Vurdun sineme kanlý hançeri Ellere vermiþsin o güzel gönlünü Unuttum demiþsin o þairi Sana yazdým yine bu þiiri Hasret kaldým sana GURBET ELLERDE...
Benimle olursa üzülür, o demiþsin Yokluðuna mazeretler üretmiþsin Ben onu hiç bir zaman sevmedim ki demiþsin Þerefsizliðine þahitler edinmiþsin Özledim:insandaki,haysiyeti,namusu,vefayý Hasret kaldým sana GURBET ELLERDE...
Gurbet çekilmez ki hiç bir çaðda Layýk görmüþ mevla seni bana Özlemiþim hüznü,çileyi, Mevlam bilir bendeki kini Hasretim sende olmayan Namusa Þerefe Haysiyetedir. Hasret kaldým sana GURBET ELLERDE...
MEHMET ÖZMEN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÖZMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.