Gül bana,gülücüklerin çiçek, Bak bana,ah o gözlerin tüfek, Gel bana,yavaþ hem de ufak tefek, Ayrýlýðýn acýsýný ardýndan bir tas su döken bilir.
Boyuyorum odamý senin rengine, Davul baþka davula,ben sevdamýn dengine, Kapýlýp gitme gülün o asi ahengine, Gülün nazýný en iyi diken bilir.
Bir daha sevemem böylesine derken, Ben sana geç geldim,sen bana erken, Heyecanýmý siyahi rüya gibi ansýzýn gelirken, Yüreðimden paslý çevileri söken bilir.
Gözlerine sürme çektiler bir vakit,ellerinde kýna, Gel korkma,aþký bir de benimle sýna, Diyemem bunlarý senden bir baþkasýna, Hasreti yalnýz yokluðunun aðýrlýðýyla çöken bilir.
Hercaî senin bahçende büyüsün,elleme býrak! Gönlüm sana yakýn olsun,korkular bizden ýrak, Aþkýnla usta olmuþum,yokluðunda çýrak, Sevdanýn sevdasýný,onu her an çeken bilir.
*Hercaî* Sosyal Medyada Paylaşın:
Hercaî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.