deme çekmiþken kendimi þimdi neydi ki bu? bir düþ mü yoksa gecenin ateþinde çehrende asýlý kalan bir masal mý gözlerin de bekleyen Rapunzel! her baktýðýmda bana kahramanýn olmamý hatýrlatan Aþkýn ateþine verdim þiirimin kýlýcýný ve yüreðimin örsünde dövdüm i mgelerimi
ve þimdi tümcelerin dili çözülür aralarýnda konuþurlar utanarak al basar yüzlerini her repliklerinde aþk her susuþlarýnda aþk sarmaþdolaþ
terimi teninle silmenin hayaliyle bir kelime, bir i mge, bir mýsra daha gecenin karanlýðýnda kavrulan seni bana, beni sana anlatan Durmadan!
saatten kuleler astým kirpiklerime gittikçe aðýrlaþan zaman yýkýlýr üzerime þehrinin yýldýzlarý kayar gözlerimde geçer adýn tutulan her dilekte
delta misali birikirim sana her an biraz daha -biraz daha bereketli topraklarýmda ekeceðimiz tohumlara doðar mevsim mevsim sen kokar her bahar sana açarým
- sen yokken talan -
kaðýttan gemilerle gel bana bitsin siyanürlü gidiþlerin yak limanlarýný daðýlsýn gemiler boðulsun deniz tuzu çekilsin içinden hiç gitme benden, gitme yüreðimden