Dadaş Nedim 'Öyküsü ve Şiir'i'
Nedim’in Gözleri
Toroslarý deler gibi
Hançer deðil mavzer gibi
Ayrýlýða söver gibi
Dadaþ Nedimin gözleri
Kardaþ Nedimin gözleri
Dalga dalga yüreðinde
Büyür acýlara öfke
Bir hýçkýrýk nöbetinde
Dadaþ Nedimin gözleri
Kardaþ Nedimin gözleri
Vurdu felek can evinden
Öldüm dedi ahh öldüm ben
Bir yangýndý cehennemden
Dadaþ Nedimin gözleri
Kardaþ Nedimin gözleri
Aþýk Alemi
(04/10 /95)
’Hayatýn içinden’
Iyi bir dost’tu Nedim
Arada bir gelir hal hatýr sorardý
Eþi biraz rahatsýzdý Nedim’in
Allah var derdi’beni bugüne kadar kýrmadý, severdi sayardý
Gülerdi hep Nedim razýydý nasibine
Bazan kýzýp söylensede eski dükkan sahibine
Kapamýþtý dükkaný ödiyememiþ kirasýný
’He derdi he kurban ’semt lüks müþteriler zengin
Büyük olacan büyük’ olmýyacak dengin
Bak derdi bak adamlara’koymuþlar derdi bir makina’yazarkasa’
O ne! týk týk týk
Millet kuyrukta umurlarýnda degil artýk
Para bu para’Haklýsýn derdim baba haklýsýn
Bizimkisi çalýþmak dua’lara
Ve gitti Nedim
Bir hafta sonra gördüm
Nedim öfkeli Nedim isyan konuþamýyor baþý önünde
Ne o! baba dedim’Hayýrdir’?
Nedimin gözleri kan
Önce söylemedi söyliyemedi
Gözyaþý degildi gözünden akan
Teyzen dedi ’kaybettik
Kýrk yýllýk hayat arkadaþýydý hayatýndan çýkan
Hem þaskýn hemde üzgün
Baþýn saðolsun baba dedim
’Dostlar saðolsun dedi ’ Nedim
Bir dünya yýkýlmýþtý bir dunya
Ve Nedim di enkaz altýnda kalan
Ve yaralý yüreði
Ve sevgisi öfkesini bastýran
Korkuyordu Nedim
Korkuyordu yalnýzlýktan
Odasýnda býraktýðý hýçkýrýklardan
Korkuyordu korkuyordu Nedim
Uðurlarken kýrk yýllýk hayat arkadaþýný son yolculuðuna
Dört kolluya bindirdiler Nedim önde Nedim yanda Nedim arkada götürdüler
Nedimin gözleri kan
Yoktu birþey Nedimden geriye kalan
Iki ay görmedim gördüðümde
Omuzlarý daha bir çökmüþ daha bir yaþlanmýs Nedim
Sordum Baba nasýlsýn?
Nedim baktý gözlerime baþýný salladý’ Ne edim ne edim’
Aðýr aðýr uzaklaþtý..
Aþýk Alemi
(04/10/95)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.