benmiyim bu sokak ortasýnda yatan ceset seyrettiðim kendimmiyim evin balkonundan kimki bu kalbine tek el ateþ edilmiþ cansýz beden eðer o bensem balkondan beni seyreden kim.......
kim kýymýþ bana bu soðuk kasým akþamýnda vücudumda baþka kurþun yarasýda yok tek el ateþ edilmiþ oda yüreðimin tam ortasýnda ölmekmidir kolay yaþamakmý zor olan yoksa
bak þimdi sinir oldum balkondan bana bakan alýða belkide o vurdu beni o gömdü beni bu karanlýklara neyse önemi yok ölmüþüm iþte ben..... damlar savcý birazdan bir ben balkondan içeri kaçarým bir ben tabut içinde göçerim
hayat ne garip ne kadar karýþmýþ renkler birbirine ben beni yüreðimden vurmuþum sokak ortasýnda kara gecelerde ben öldüðümün farkýndayým hayat beni diri gösteriyor aynalarda kendi cesedimi seyrediyorum balkondayým bir elimde çayým diðerinde sigara öldüm desem inanmaz kimse .....yaþýyorum desem ben bana yalancýsýn derim
Sakin... Sosyal Medyada Paylaşın:
sakin_denizler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.