Hani gökyüzünde yýldýzlar vardý,
Ýnsanlarý tepeden öyle bakarlardý,
Ömürlerde bazý özlemler vardý,
Dünya var oldukça insanlar yaþadý..
Gelirsin dünyaya yaþarsýn hayatý,
Ömür yaþantýn yýldýzlar gibi sýralý,
Ýnsanoðlunun yaþamda emelleri varsý,
Herkes bu ümitleri ömürlerini yaþadý..
Ýnsanlýk düþünülüyorsa vardýr,
Boþa geçen zamanlar zarardýr,
Çekilen çileler gönüllerde hardýr,
Hepsi kýsa yaþam zamanýndadýr..
O, bu, öteki hepimiz yaratýðýz,
Neden birbirimizi kýrar yýkarýz,
Hoþ görelim hepimiz yaratan kuluyuz,
Hayatý hiç unutmadan birlik olmalýyýz..
Bir arada olmak yaþamak güzel,
Uzatýlan ellere sende uzat bir el,
Sana gelmeden gelecek olan ecel,
Birazcýk yaþamýnda bir yola gel..
Onu ayýr bunu ayýr ne biçim haller,
Mevla’m neylerse en iyisini eyler,
Ömür boyunca insanlýk huzur ister,
Duam yaratana bizlere iyi gün göster..
Bak çok þey deðil senden istenen,
Uzak durma dostça uzatýlan elden,
Hoþ görü ile bakan güzel gözden,
Zaman geçiyor uzak olma sevgilerden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.