Bir yanýnda Avrupa, diðeri Anadolu;
Kýtalar arasýnda buluþan medeniyet,
Tepelerle örülü sîmasý tarih dolu.
Görünen yüzündeki görünmez hâkimiyet:
Ýstanbul ! Suskun dilde ruhanî masumiyet.
Fatih Camisi’ ndeyim... Burasý kutlu mekân.
Güvercinler tesbihte, zikir, gizli bir figan.
Sessizce seyrediyor Fatih Sultan Mehmet Han
Sanki diyormuþ gibi; - Sen misin fethettiðim ?
- O eþsiz müjde ile büyük hazzý tattýðým ? !
Ne yaman çeliþkidir yaþadýðýn her anýn,
Gününde izi varken geçmiþteki zamanýn;
Ne ezanlarýn suskun, ne kýsýk sesi çanýn.
Pera’ da kadehlerin çýn çýn! Derken yosmana
Yedikule hýçkýrýr aðlarken Genç Osman’ a !
Dillerde Sadabâd’ ýn ihtiþamý, lâlesi,
Eyüp sultan Nebî’ nin nurâni þelâlesi,
Galata bir Hazerfan, ilhamsa Kýz Kulesi;
Topkapý Sarayý ’ ndan süzülür eþsiz rahmet
Ayasofya suskunken coþuyor Sultan Ahmet.
Gece örterken seni Etiler’ de gün baþlar,
Ýstinye, Tarabya’ da türlü türlü telâþlar.
Sabah ezanlarýna tempo tutar sarhoþlar.
Yollarýna set çektik görünmez oldu nusret !
Alnýn secdeden kaçar, secde alnýna hasret.
Sulukule’ n mastika, Kumkapý’ n fasýl fasýl;
Çarþamba’ n teheccüdde; sarsýl Ýstanbul, sarsýl !
Hangisi gerçek çehren belli deðil velhâsýl.
Boðaz’ ýn inzivada, Altýn Boynuz’ un þaþkýn
Dünya sana âþýkken aþk arar olmuþ aþkýn!
Bu bir hesaplaþma mý, geçmiþle kavgan niye?
Örümcek aðlarýyla örülü çok külliye
“ Heybeli mehtaptayken ” aðlar Süleymaniye!
Ýstanbul! Duy sesini sükûtta yanan âhýn
Bedene aðýr gelir bu rengârenk günahýn.
" Konstantinopol " diyor adýnla ezilenler,
Patrikhane tezgâhý yazýlýp çizilenler
Unutmuþ büyük fethi hizaya dizilenler!
Bir Mehmet’ e yetmeyen köhnemiþ Bizans, uyan !;
Yetmiþ milyon Mehmet var, bitsin ekümen rüyan !
Vakýflar, hastaneler… Her bir yanýn imaret;
Sanki ana þefkati, sanki sonsuz merhamet.
Yazýk! Anlayamadýk… Gel hakkýný helâl et !
Dârülaceze’ n ile sensin batmayan güneþ
Kilise, havra, câmi ayný mekânda kardeþ.
Ecdadýn yadigârý toruna candan candýr.
Taþýn þehit türbesi, temelde harcýn kandýr.
Topraðýn Türk’ e mahrem, yalnýz Türk’ e vatandýr.
Ey karanlýk çaðlarý aydýnlatan son okul !
Ne geçmiþini unut, ne dünde kal Ýstanbul!...
Ýstanbul - 2006
( Not: Her sitede adýmýn ve þiirlerimin olmasýný istemediðim için; yazýlý izin alýnmaksýzýn þiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayýt ettiðim sitelerin dýþýnda yayýmlanmasýna izin vermiyorum.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.