Gecenin lakýrtýsý hala kulaklarýmda. Zaman ise sensizliðin sýnýrsýzlýðýnda. Ve bensizliðin ilk demleri haþlanýyor bir çaydanlýkta. Düþünceler ise buhar buhar hafýzamda.
Hani derin bir sessizliði yýrtar ya yeni doðan güneþin uykulu gözlü martýlarý ve her kýpýrdanýþýnda kanatlarý bir dalga boðulur karaya, suya dönmüþken üstelik gönlüm. Sensizlikten çaresizliðe geçerken düþünceler, týpký mayýstaki günler arasýnda geçiþler gibi erir tüm martýlarým ufukta�
Bir doðum günü kutlanýr mayýsýn sekizinci çiçeðinden dokuzuncu çiçeðine geçilen tam o anda ..
Ezilir tüm kinler, nefretler açýveren çiçeklerde beyaz beyaz, sonra dallarda daðýlýr yeþiller pütür pütür erik denilen meyvalarda. Üstelik mayýs gölgelenmiþtir tüm erik aðaçlarýnýn altýnda. Nisandan sonra yaþanan tüm iç kýrýklýklarý kapanmýþ, geri dönülmüþtür ..
Sonra uzanýlýr mayýsýn elleriyle ellerine, belki bir doðum günü tadýnda, belki de bir erik tadýnda beyazdan yeþile can can.
Ýþte ya tutarsýn beni ellerinle yada itersin� Doðum günün kutlu olsun�
Sosyal Medyada Paylaşın:
can aklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.