UMUTLARIMI YIRTIYORUM

Bu sabah yine ellerim titreyerek
Takvimden bir yaprak daha kopartýyorum
Hayallerimi söküp atýyorum
Ben her yaprakta sana ait

Koparýp attýðým takvim sayfasý olsa sadece
Ben yüreðimdeki umutlarýmý yýrtýyorum
Ben her yaprakta çoðaltýyorum özlemimi
Ve her bir yaprak azaltýyor ümitlerimi

Umut güvercinleri çalmýyor artýk pencerimi
Uzaktan görüyorum beyaz renklerini
Seni uðurladýktan sonra
Kanat çýrpmýyorlar þevkle eskisi gibi
Rüzgara teslim etmiþler sanki
Dokunmaya kýyamadaðým o küçücük bedenlerini

Herþey gözüme yitik ve bitik gözüküyor þimdileri
Geceler zifiri, gün batýmlarý kederli
Sanki aldýðým her nefes hasret kokuyor
Yerli yersiz gözlerimin dolduðu oluyor

Bazen elimdeki bir mendil
Bazende eski bir þarký
En yakýn arkadaþým oluyor

Ne yapsam boþluðunu doldurmuyor
Senin yerini tutmuyor kimse
Hiç birþey acýtmýyor hasretin kadar
Ve hiç birþey koymuyor SENSÝZLÝK kadar



Sosyal Medyada Paylaşın: