Körpe mimozalar
Ses duyarým bu þehrin dar sokaklarýnda
Fare ayak izini unutmuþ, kedi topal, Köpek radikal
Körpe mimozalar þarkýsýnda.
Kahvesini yudumluyor Seyfi amca
Ölüm tayyare böceði, Örümcek amiral.
Son duasý, ölmek olmalý.
Barikatýný kurmuþ sarhoþ
Geceyi bir hamlede bölüyor.
Karanfil kokuyor sokak cadde nahoþ
Yol uzun kýsa, soluðunda ezan susarken
Anladým ki her þey
Ruhumda bomboþ
Geçerli akçe sadece madde.
Manitalar süpürürken yolu aðlýyor cadde
Çok satýlanlar arasýnda yaðmur.
Kavram kargaþasýnda, ekmek savaþýnda en sade gözler
En uç noktasý çöplük, kar tufan dolu
En sýð noktasý morg
Güneþ ölüyor… Çaresizlik, kara bir gün soluyor öfke
Kargalar dolaþýr gökyüzünde
Yürek parçalarýný paralamak onlara düþmüþken
Þehir kahkahalarla gülüyor…
Ölürken þehrin ruhu gri bir ton
Paçavralarý dolaþýr rüzgârla beraber
Kahkahalarla gülüyor..bet beniz kalmamýþ,
Aþklar renkler körelir
O mezar taþý, yalnýz ve son.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.