Yaðmurlu bir gecede sobelemiþ hayat beni Býrakmadý gideyim. Kýsaydý ömrüm Birkaç insaný sevecek kadar Yaþadým sayarsam ölebilirdim artýk Býrakmadý öleyim
Her zaman bir araba bekler gar-da Limanda bir gemi Son yolcusunu bekliyor baksana tren, Ben artýk gideyim Hangi daða çýksam önümde bir çukur Beni davet edip durur Zifirlendiyse karanlýk Yaðacaksa yaðmur Gideyim
Ýnsan günü geldiðinde gitmesini bilmeli Hergün biri eksilmeli sobelenin Bak iþte, Parkýn lambalarý söndü Yaðmursa çoktan dindi Herkes gitti bir ben kaldým Bitsin!! Bitsin artýk kendime olan nöbetlerim Bende gideyim.
Hatýrladýnmý? Tarih; dün Günlerden Çarþamba’ydý Beni sobelediðin gün Mademki sobelendim Ben de gideyim Yaðmurlu bir günde doðdum Yaðmurlu bir gecede öleyim
Durmuþ Burhan ASLAN [KuZeN] Tarih: Dün Dündü benim sobelendiðim gün
Sosyal Medyada Paylaşın:
arıza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.