Hayat beni senin için farklý kýlmýþtý, yýllar sonra fark ettim.. Çocuktum, sense büyüktün olgundun… Yanlýþtým, sense doðrularý ayýrt edemeyecek kadar aþýk… Bilemedim içinde büyüttüðünün büyüklüðünü, Çocuktum ya çocukçaydý tavýrlarým bakýþlarým.. Bilemedim içindeki yangýný alevlendirdiðimi, Tek suçlu sen deðildin elbet ama küçüktüm, toydum anlayamadým… Bilemedim bakýþlarýnýn ardýndaki duygularý, Koruyan kollayan tavrýnýn bendeki tek etkisi bir abinin yaptýklarýydý… Bilemedim seni seviyorum diyiþinin ardýndakinin aþk olduðunu, Benim seni seviyorum diyiþlerim sadece kardeþlik sevgisiydi çünkü.. Bilemedim gözlerinin baktýðý yerlerin mahremim olduðunu, Kim þüphe ederdi ki abi yerine koyduðundan.. Bilemedim abim bilemedim… Sana nasýl yaklaþmam gerektiðini hiç bilemedim… Sen de bilemedin ama, benim sana helal olmayacaðýmý kabullenemedin… Hayat bu ya, büyüdüm iþte büyüdüm ve görüyorum… Bakýþlarýnýn gerçekliðini, seni seviyorum diyiþinin içeriðini.. Susmalarýnýn sebebini… Kahretsin ki her þeyi hem de her þeyi biliyorum, görüyorum, hissediyorum… Ben biliyorum artýk ama sen bilemedin hiçbir zaman gerçeði : Ben sana yasaktým; sen bana zaten uzaktýn!
DKD 09 @ ADA
Sosyal Medyada Paylaşın:
DKD Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.