İSYANIM KENDİME...

Her geçen gün,
çok uzak günlerin,
sancýsýný getiriyor…

Ben mi yaþlandým,
Ya da çok mu geç kaldým…

Her yaným salkým saçak hasret,
Her yaným baþtan ayaða gurbet…

Gençliðimde gurbeti kaçmak sanýrdým,
Þimdilerde onun gurbet olduðunu anladým…

Doðru:Yaþlandým,
Geç kalmadým…

Söyle bana anne!..
Ben ne zaman,
Cennet bahçesinden kovulacaðým?..



Sosyal Medyada Paylaşın: