Karanlýðýn içinde kaybolmuþ ve derinlere kadar giderken bir yýldýz gibi parlayan bir çift göz ýþýk oldu hayallerime...
Aklýmý ve en önemlisi kalbimi alan, yýldýz gibi parlayan gözlerdi beni benden alan
Ay karanlýðýna kaybolmuþ giderken ve ayýn ýþýðýný yok edip bir güneþ gibi açan kalbindi beni benden alan
Güneþin azgýn sýcaklýðýn da bir gölge gibi çöktün üzerime,
Akþam üstü alacakaranlýkta semayý seyrederken büyük bi sevgiydi beni benden alan
Ve o sevgiye yelken açýcak bir çift kelimeydi beni benden alan
BURAK TURANLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.