Hayat yükünü almýþ o bedbin haliyle Yýkýlmýþ tasvirime sýðýndý Senin üzerinde Çiçekli basmadan bir fistan Öyle derin öyle ince Sükût altýn, artýk söz kesilsin
Oysa o kadar güzel baþlamýþtý ki Bitiþe ezelinden gebe sevdam Daha hiçbir þey anlamadan Mazi aðýrlýðýyla ezildim Ve bal köpüðü sitemler döküldü gözlerimden
Bu ayrýlýk üstüne Cinler def çalýp oynarken Zurnadan peþrev kaydý ansýzýn Ve simalar çatlak camlarda ikiye bölündü Ýki ayrý renk peydah oldu Vurgun olduðum mavi, þaraba karýþtý
Þimdi ise pusulasýz hayat yolunda Her gün ve her gece Kan doðruyorum çanaðýma Ve her sen deyiþte daha farklý benler Yitirdiðim Kahin dudaðýnda bir kehanet Elde kalansa Yaþanamayan, Çaresiz ve kýyametsiz koskoca bir aþk…
Yavuz Süleyman OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sysphus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.